KÖTÜLÜK ŞİİRLERİ

bedenimden değil de,
gönlümden yaralamaya çalışırsın
karşımdan değil de,
kalleşçe sırtımdan vurmak için fırsat kollarsın
dikkate alacağımı, hedefinde duracağımı zannetme
kin de tutamam, nefret de edemem
senin gibi ilkesizler için
..

Ne güzel şey sevmek
Sevipte sevilmek
Her nefeste şükretmek
Her zorlukta direnmek

İşte arkadaş budur yaşam
Yaşayarak anlatan
..

Kara yazıldı yazımız hiç değişmez.
Artık korkular bana zarar vermez.
Bu ayakla zor gidersin demişler.

Ayarı bozuk bu terazi neye yarar.
Kâr etmezsen bari eyleme zarar.
Kötülük her zaman sırıtır demişler.
..

Ne yazabilirim sana dair bilmiyorum ki? Hayattayken ne hissediyorsam,söylemiş içimde tutmamıştım.Her şeyi konuşabilen kaç kişi vardır bilmiyorum. En çok seninle otobüs seyahetlerini,bilmediğimiz sokaklarda saatlerce yürümeyi severdim. Sessiz gecelerde saatlerce balkonda oturup uzun uzun sohbet ederdik.Bir türlü anlam veremezdin insanların neden böyle davrandığına.İçinde kötülük yoktu ki,sen nasılsan herkes öyle olsun istedirdin, ama malesef olduramadın.Ve hepte anlamsız yere kendini suçlardın; o kadar hassas,o kadar duygusal.
O gülen, yeşil gözlerini son kez açık görmek isterdim. Aslında istemezdim.
En son seni Mudanya iskelesinde geride bırakmıştım.İlla karnımı doyurmak istemiştin, yolda inip poğaça almaya kalkmıştın.Kıyamazdın ki.42 yaşında da olsam senin küçük kızındım. Son defa sarıldığımı bilmeden; iki kere sıkı sıkı sarılmış,boynundan öpüp kokunu her zaman ki gibi içime hapsetmiştim.Arkamı dönüp el sallamıştım.Gözlerinde üzüntü yoktu, tam tersi mutlu; ışıl ışıldı. Zamansız bir zamanda sevdiğini karşısında bulmanın mutluluğu vardı.Çünkü gene süpriz yapmış hiç beklemediğiniz bir anda iki günlüğüne kapınızda bitivermiştim.
Eğer o hastane odasında görseydim gözlerini biliyorum ki mat bir yeşil olucaktı.
“Köhne İskele” şiirimde yazdığım gibi; en son bir iskelede bırakmıştım seni.Ama bizim iskelemiz ne köhne ne de şehrimiz silikti.Bana her zaman güç veren güneş ışığı parlıyordu,mis gibi deniz kokusu, gökyüzünde martılar...
Mudanya’ya giderken babannemim mezarlığı gözüküyordu köyünüzle birlikte. Hayıflanmıştım -bir türlü ziyaret edemedim babannemi- diye.Hayat öyle bir şey yaptı ki bana; sen şimdi orada yatıyorsun ve ben hem seni hem babannemi ziyaret edicem.
05.07.2011 Bükreş
..

bugün doğanlara
yaşını almış
hatırlamadığı doğumunu
yıllar sonra kutlayanlara
doğduğu günü varlık sayıp
varlığıyla mutlu olup mutlu edenlere
kalbinde kötülük barındırmadan
..

Şimdi çerçeveler var
Ve çerçevelerin içinde çarklar
Zorlanınca çerçeve
Görevi devralır çark

Ama insanlık şanslı
Duyguları öğütecek bir çark yok
..

Ey insanoğlu kafanı iki elinin arasına alda düşün. Ölüm aklımıza geliyor mu?
Ölümü düşünebiliyor muyuz?
Eğer ki bu fani dünyada ölmeyecekmiş gibi yaşarsan aldanırsın.
Bu fani dünya kimseye baki değil?
Ölüm aklına gelmiyorsa mezarlık yanından geçerken lütfen gir gez, bak gör, sende bir gün kuşkusuz öleceğini anlarsın.
Sözün özeti şudur:
Ölümü düşünen bir insan, kötülük, küslük, buğz, garez, kin biz insanların neyine İyi bir iş mi yapmış oluyoruz? Tabi ki hayır. Bin sefer hayır, öyle değil mi. Ölürsen cenazeyin arkasından “öldü de kurtulduk” dedirtmemeye gayret gösterelim. İşin doğrusu da bu değil mi?
..

Biz dünya çocukları
Kara, ak ya da sarı
Aramızda buzları
Eriteceğiz elbet

Dünya bizim olunca
Çiçeklerle dolunca
..

Çocukluğumda oynanan oyunlara,
Sokak başından bakardım anne.
Bilmezdim sokakta kim hangi rolde,
Anlamadım nasıl yapılır sobe.

Büyüdükçe yazılan oyunlarda,
Ağlayan bir figüran oldum anne.
..

G ök yüüzndeki yıldızlar gibiyim ve nedensiz yalnızım seni bekliyorum,
Ü zerimde yılların yorgunluğu var ve ben sevgi dolu yüreğe mecburum,
N edensiz değil hiçbir şey sayfandaki bilgileri inan sık, sık okuyorum,
E llerini ve gözlerini ve bu buz gibi şehirde bana bakını düşlüyorum,
Ş aşırdın beklide yanlış anladın karamsarsın sende insansın biliyorum,
İ çimde inan kötülük yok, sadece anlamlı ve sevecen bir sevgi diliyorum,
M asallardaki gibi prens değilim ama ben tatlı bir prenses düşlüyorum,
..

Yıllarca aynı rengindeydi bu sonbahar yaprakları.
Boynu bükük çaresizdi, ruhu ölmüş gözyaşları.
Müptelası gibi dolanırdı etrafta, duman altı ayyaşları.
Issız sokaklarda sünmüş, alkol kokulu savaşları.
Emilmiş kanı sonsuza dek, ruhu solmuş ölmüş çiçek.
Kalbindeki zehirli sarmaşık, bedenini sarmış vermemiş ışık.

..

Irkımızın kafası çok önemlidir,
O kafa gelecek kuşaklar için müzeliktir.
Onun içindir ki, değerbilir insanlarımız
Emrine amade kılar omuzlarını…
Ama,
Kullanıp eskitmez kafalarını,
Emanetten alır kafayı ve aklı…
..

Senle başladı her şey
Ve senle devam etti
Kudretin yoklukta boşluk;
Boşlukta yer açan kudretti
Ol emriyle sonsuz kudretin
Teksif etmiş sonsuz noktayı
Sonsuzca kütletti
..

Zamanla 
Unutmak kendini
Bir daha karşılaşmamak
Umutlarınla
Kötülük misalidir
Vaktinde geleni
Zamanla öldürmek
..

Karanlıktan korkmuyorum
Güneş doğacak
Aydınlık olacak nasıl olsa...
Ölümden korkmuyorum
Yeniden diriliştir nede olsa...
Kimseden korkmuyorum
Kötülük ayağa dolanır
..

BİR BERRAK UMMAN

Bir su taneciğini düşünün.Her ne kadar hayatın bir parçasıysa da tek başına bir anlamı olmaz.ister temiz olsun, isterse kirli; hayatını ya bir güneşle yada kendi kendine bitirir.Bunlardan milyonlarca olduğu zaman nehir, hatta umman (okyanus) olur.

Peki bunlar biryerde birikmiyorsa buna umman diyebilirmiyiz? Elbette hayır.Bunları toplayacak, bir arada tutacak bir yer olması gerek.

Umman demiştik.su taneciğinin kirliliği ummanda gözükmez.Ancak ummanı oluşturan su taneciklerinin çoğu veya hepsi kirli olursa işte o zaman içinde ve dışında hiçbirşey yaşamaz.
..

Güzel bir akşamdı
Önce rüzgar insanlara kucak kucak umut getidi
Sonra Ay bulutların ardından sevgiyle gülümsedi
Gözlerdeki aşk kalblerde hissediliyordu
Sanki kötülük bir zindana hapsedilmişti
Taki dudaklarından dökülen kelimeler
sevginin temsilcisi olan kalbimi yaralayıncaya kadar
..

gece beni arayıp her zaman yaptığın gibi suçladın...

yok birilerini kırmışım yok bilmediğim,tanımadığım insanları aramışım öyle mi.o birileri kimdir bilmem ama benim içimdeki kırgınlığın haddi hesabı yok.
senin için çok mücadele ettim.sen de biliyorsun bunu.gün gelip de değmezmiş deyip pişman olmamak için çok çabaladım.seni gerçekten sevdim,bana o kadar çok şey öğrettin ki...

önce aşkı öğrettin,aşkın güzelliğini,sevmeyi öğrettin,sahiplenmeyi.hiç tanımadığın biri için herkesle hatta kendimle savaşmayı öğrettin.her güne senle başlayıp senle yumuyordum geceye gözlerimi.baktığım her yerde senden bi parça görüyordum.öylesine benimdin.öylesine senindim.

..

Farkına varmadan,
Bir iyilik bir kötülük yaptın bana,
İşe yarayacağını bilseydin,
Belki bu oyunu oynamazdın.

Şair olmama bir anlamda sen sebep oldun,
İlham kaynağı oldun oldun ama biraz sevgi dolu olsaydın,
..

Büyüledin beni büyülü ırmak
Gözüm sadece seni gördü
Senin üzerinde gelecek parıldıyordu.
Ben de sana bakıyorum
Geleceği görebilmek için

Heyecanlanıyorum
..