bilmediğim dünyaların,
tanımadığım hayatların,
hikayesine rastladım
köstekli bir saatte
modern dünyada
düş kırıklığına uğradı
düşünce yalnızlığım
köstekli bir saat uyardı
zamanın değerini
yorgun bir gülümseme
vardı şehrin yüzünde
denizin
yosun kokusu karışıyordu
cemrelere
dar sokaklar,
duvarları taş evler
tahtalarla çevrili haneler
virane tarih
kimsesizlik ve bakımsızlık
boğucu bir küf yayıyor
ve Arnavut kaldırımları
yitik hayatların tanıkları
bir sokak
bir ahşap evden
uçuşan sesler
ak saçlı sakallı
kaç insana rastladım
bir kaç saniye yaşamış
dünyada
göz açıp kapayıncaya kadar
gerçekten
zamana yolculuk istedim
bin bir merakla
köstekli bir saatten.
Mustafa kaya
28.03.2006 / Üsküdar
www.mustafakaya.net/frm
Kayıt Tarihi : 29.3.2006 06:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

aslında istenilen yolculuksa zamana
ve zaman içinde bir seyrüseferse aslında yokluklar ve umutlar....
ne fark eder ki; ister yeleğin cebinden zincire bağlı bir saat çıkar, ister kolunu çevir bak uzaklara....
Mustafa abi belki de kendince bir yolculuğa çıktığını düşünüp bu yolculuğu seyretti mısralarında ama; bizlerde bu yola ve yolcuya tanık olduk, belki de o yolcu bizzat biz olduk. Şiiri okurken çocukluk senelerime kadar götürdü beni.
Evvela şiirin başlığı çekmişti dikkatimi. Zira küçükken rahmetli dedem çıkarır çıkarır bakardı saatine ve ben isterdim hep o saati. Vasiyet etmiş, ölünce saatimi cin mıstığa verin demiş. (Cin Mıstık; yöresel : Küçük Mustafa).
Vefatından bir kaç gün sonra babam saati bana verdiğinde....
Neyse....
Zamana yolculuk istediniz ve size bu yolculuk çıktı mı bilmem Mustafa bey ama, bana çıktı....
Çok teşekkür ediyorum bu güçlü şiir için ve tebrik ediyorum
tanımadığım hayatların,
hikayesine rastladım.
düş kırıklığına uğradı
düşünce yalnızlığım.
HARIKA TEBRIKLER BELIZ
tanımadığım hayatların,
hikayesine rastladım.
düş kırıklığına uğradı
düşünce yalnızlığım.
yılların yüzünde
yorgun bir gülümseme
vardı şehrin..
cemrelerin düşmüşlüğüne
yosun kokusu karışıyor
denizin.
dar sokaklar,
duvarları taş evler
tahta örülü
virane tarih,
boğucu bir küf yayıyor.
yitik hayatların tanıkları
bir ahşap evden
uçuşan sesler .
ak saçlı sakallı
kaç insana rastladım
bir kaç saniye yaşamış
dünyada
göz açıp kapayıncaya kadar
gerçekten
ve,
zamana yolculuk istedim
köstekli bir saatten...ah Hocam bende istiyorum köstekli bir saatten zaman,a yolculuk etmeyi'''cocukluk gülüslerimi,saclarimi oksayan insanlari vs...''' sizi yürekten tebrik ederim :))saygilarimla....
TÜM YORUMLAR (6)