Köşe Bucak Alın Terim Benim

Doğduğum toprak Bucak, yârım bana
Toros gölgesinde büyür masalım
Kekiğin nefesi doldurur sabah
Her çiğ tanesinde başka bir dua

Melli Suyu’nda da köpürür sevdâm
Çam kokar havamız, dağlar sarmalar
Bürünür ahenge her taş, her binâ
Sılada hasreti dokur çadırlar

Çocukluk günlerim mahalle yolu
Gülen her yüzünde sıcacık sofram
Cömert yüreklerde filizlenir aşk
Bir nefes Türkü’dür çınlayan odam

Kara taş duvarlar, naftalinli çağ
Kök salar içimde, tutunur ömrüm
Bu toprak nabzımda atar durmadan
Yâr diye sardım, dönse dünyâ dâhî

Gurbetin yolları hüzünle bakar
Gel diyor içimde yeşeren rüzgâr
Döneceğim sana, bastığım izde
Yâr ocağım sensin köşe bucakta

Köşe bucak alın terimdir benim
Ömrümün harcıdır Bucak sevgisi
Bir adımda çağlar, tarihçe dolu
Ak yürekler ile bekler yarını.