Korkuyla yaşamak Şiiri - Cevat Çeştepe

Külhani yanı, şarabi havalarda saklı
Bir anıt yükselir iskele tarafında.
Sahil boş ve bütün gezilere kapanmış gibidir.
Terkedilmişlik martıların
Ve boşalmış kadehlerin insafında.
Korku kendi kendisinin bekçisidir

Sahilde.
Şimdi şehrin el değmemiş,
Bakire bir yamacında,
Gölgeye saklanmış yırtmaçlardan fırlar
Hırsız yüreklerin sırt çantasındaki
Çalınmış çocuklar.
Yalnız sokağa çıkmak
Mangal gibi cesaret ister.
Burada bildiğin hiçbir ses
Benzemez duyduğun hiçbir sese.

Nereye gitti benim sevdiğim şehir.
Hangi duvarda asılı yaptığım resim,
hangi aşığın belleğinde kaldı
Yazdığım şiir.
Arama boşuna.
Daya sırtını terk ettiğin sigara dumanına
Bir nefes daha.