Korkaksın Şiiri - Serpil Koçar

Korkaksın

Korkaksın sen…
Duygularının arkasında duramayacak kadar korkak.
“Sevmiyorum” dedin ya,
Oysa ki gözlerin sessiz çığlıklar atıyordu sana;
Gözlerinden okunuyordu sevdan.

Sırtını döndün bana kalleşçe,
Adamlığa sığmayan bir sessizlikle.
Beni kolay unutursun sandın,
Oysa ki ben,
Bir nefesinle yanacak kadar gerçek sevdim seni.

Beni bir yalancıya çevirdin ya,
Gururumu, onurumu ezdin geçtin.
Sadece şunu bilmeni istiyorum.
Ben sustumsa acımdan sustum,
Ama sen korkakça sustun sadece;
Kendine bile itiraf edemediğin aşkından.

Ben biliyorum ki…
Sevmek cesaret ister.
Ama sen o sınavı hiç geçemedin,
Hiçbir zaman da geçemeyeceksin bu yürekle.

Artık adını dahi anmıyorum,
Çünkü anılar bile kirleniyor seninle.
Senin yaptığın bu vefasızlığı
En çok da rabbim biliyor o şahit yaşadıklarımıza.
Şimdi kal vicdanınla baş başa

Ben çoktan sildim geçtim seni
Canımı yaka yaka yok ettim yüreğimde
Sen ise bana yaptığın vefasızlıkla
Kendi yüreğinde yanıp kavrulacaksın bir ömür boyu.