Koridor Şiiri - Yorumlar

Koridorlar genellikle loş olur, şair çetrefil bir dil kullanarak, insanın ya da kendi ben'inin tarifini yapmağa çalışırken bir güzellik yaratmış. Şiirin farklı güzelliği yalın bir dil kullanması; buna karşın, şaşırtmacaları enteresan. Şiirin başlığı labirent te olabilirdi ama koridor daha bir müzikal ses veriyor. Osman Tuğluya katılıyorum.
Seçici kurula ve şaire tebrik ve teşekkürlerimi sunyorum.

Kızıl ordu korosunun sesinden büyü yapmak veya o, büyülü sese aldanıp gaflet uykusuna yatmak, sonra kızıl ordunun ve kızıl ordu hayallerinin tarih olmasıyla gaflet uykusundan uyanmak, sonra dünya gerçeklerini görmek için ayılmaya çalışmak, o hengamede heyecan ve helecan fırtınalarına tutulmak vs..
Şairi tebrik ederiz. Yalanların büyüsünden çabuk kurtulup ayılma gayretine girdiği için binler tebrik!
Şimdi sıra; Fıtrarına muvafık bri tercihte bulunması ve yeni kızıl veya kara yalanların büyülerine kendini kaptırmaması.
Herkese hayırlı çalışmalar.

güzel aslında tarzına uymayanlar olabilir lakin bu da kendine özgü bir tarz. bence güzel imgeler ve irdeleme var. insanın kendi kedi ile konuşması, kendi ruh ve bedenini deşifre etmesi her şaire nasip olmaz objektif bakmak yürek ve cesaret ister.

ÇOK BEĞENDİM, KUTLUYORUM...

Şiirde anlam yükü olmalı.Bu şiiri okuyorum, şiirin özü şu: Döndüm,perişan,baktım, vermesine,eilm suda,perişan,nefes,bir fırtına..KORİDOR nered? Kes yığğını gibi bi şey!Torla topla doldur çuvala!
AKIL VE MANTIK VEYA SEVGİ DEĞERLERİ neresinde...Ben koridorda dinlenemedim,şair kardeş kolay gelsin.Saygılarımla.Nazır Çiftçi// Ankara
0210.2010

Adam deryaymış kardeşim:



FENER ALAYI


gökyüzünde patladı ampul!
sahile doğru iniyordum
dalgaların dağılırken köpüklendiğini gördüm

gizlenmeyi seven bir şey vardı bende
kaybolan yıldız nereye gider gökyüzünde
eve dönmek istemiyordum
yağmur yağıyordu içimde

ışıl ışıldı cumhuriyet balosu
garnizon komutanlığının orada
gördük... yasak bölge, girilmez!
ince bir çizgi halinde!

solardı akşamları ampul
solardı annemin yüzündeki seccade
dibi görülmeyen çukur
sendeki bu sessizlik, bu keder
hüzün değil gurur, demişti
birahanede gördüğüm beyaz sakallı yaşlı adam
tutkularla savaşmak zordur
hatıra girdap halinde iner kalbine

fener alayı geçiyordu önümüzden
cumhuriyet balosuna giden erkanı gördük
bu vakitte ne gezdiğimizi sordular bize
giysilerimize bakıp sonra sordular bize
sessizlikti saplanan yüzümüze
kardeşimin edasındaki kibirsizlik
çekingenlik değil rahimdi
-biz babama küçük rakı almaya gelmiştik!

yağmur başlamıştı, içimde...

belediye başkanının oğlu Rağıp'ı gördük
kaymakamın kızını, doktorun karısını
siyah tayyör içinde bir buhurumeryem
gözlerinin içinde aşılı gül vardı, onu gördük
ışık değildi yanıp sönen, rahman
rahvan yürüyen atların üstünde
fener taşıyan askerleri gördük
-biz babama küçük rakı almaya gelmiştik!

eve dönerken neden iniyordu yeryüzüne
çarşıya giderken gökyüzüne yükselen gece
sadece taştı, sadece taş! görünen o karanlıkta
fener alayı geçerken başkalarının gecesinde

-ben eve dönemem İbrahim!
-ben eve dönemem İbrahim!

nemli soğuktu inen kalbime
kimse yoktu: kimsesizlik: ten
birikmişti biriken arkadaşlarımın gözlerinden
parça parça köpüklenmiş bulut
göğsüm sis ve duman halinde

hiç bir gece dönmek istemedim eve!
karanlığın sonunda doluluk yoktu oysa
ama hafıza neden zehir
akıl neden tutkal oldu bana!



[Beni Hiç Göremezsin]





Yücel KAYIRAN

Biraz Ahmet Erhan,biraz da Ataol Behramoğlu'nu çağrıştırdı.Rahat bir söylem;doğal,yalın ve pazarlıksız.

kutluyorum...

bu karanlik antoloji koridoru'nda siire dokundu aksam!

'Bu gün de ölmedim anne.'