Kördüğüm Şiiri - Müslüm Bayram

Bir gül açtığında balkonunda
Yaşam belirtisi sevinci
Uyanırdı sabahlarıma
Al rengi damarlarım
Işıyan güneşin yüzü kızarırdı
Yaz yağmurları yıldırımlarından solgun
Sevişmelerin uzun gecelerinden.

Mermerlerin çıplak kayganlığında yüzen
Islak damlacıkların şehvetinde sular
Ormanların ateşini çatar
Koyusunda demi ocağa
Arzunun doruklarından sarhoş
Ermiş meyvelerinden.

Kaç ay ışığı gömdük sevdamıza
Kaç yıldız söndürdü gözlerin
Şafak vakti aşk falı duamız
Papatyalı gündüzler
Suyuna döküp ektiğimiz.

Irmaklar boyu akarak
Gönülleri yakarak
Şarkılarını söğütlerin
Aşklı uğultularını
Nasıl da yakıcı bir özlemdir!
Kulaklarımın ey kilitli sandığı.

Ak gerdanlığın üstüne
Çifte ben gibiydik
Aynı beden kuşağından fidan
Gülüşlerinden esin menekşeler
Arı özsuyundan rengârenk
Bir kuşun hafifliğinde kanatlarının
Fermanı gecelerin.

Ezgili lirik şiirdi ruhumuz
O engin göklerin derinliğinde bulutlar
Çarşaf, çarşaf ak beyaz karların
Göz kamaştıran güzelliklerinde
Öbek, öbek pamuk tarlaların
Nakış, nakış örgüsü…
İpeksi saçların.

O tatlı gecelerin bir lahza sabahında
Ayazı toprağına düşmüştü sancı
Karışıyordu… Acılı siren sesine
Kuşların hevesinde nefesim.

Nasıl bir titreyişti sarsıntısız!
Olsaydı ah keşke bir rüya diyemedik işte
Aşkın iksirli çöl susuzluğundan
Kutsalı zemzem çeşmelerinden
Kana kana içmiştik hissederek.

Kurşunlandık kanadından kırık
Devrilmiştik tek beden hece
Ağıtlarında yıkandık türkülerin
Talihine kazılan yazgılarından
Mecnun bir aşk öyküsü kördüğüm
Derin düştük.