Kör pencere Şiiri - Hakan Özen

Dar ağacında geçmişi süzüyor okuduklarım
Gece mahmurluğu çöküyor üzerime
Yıldızlar dört nala koşuyor şaşkınlığıyla
Belli ki yine basmışlar emekçi kahvesini

Hayatımızı ezik sözlerle büyüttük
Kundaktaki bebeğimizi bıraktık kelepçelerimizle
Aşklar kör bir pencereydi düşlerimizde gezinen
Herkes hayatını yaşıyordu biz ise mücadelemizi

Umutlar fışkırıyormu hala yüreğinde
Sevdalarımızın kanadığını görüyormusun?
Uçurtmalar takılıyorken gökyüzünde
İşkencelerde fırlatıyormusun gökkuşağı kokan şiirlerini?