Kör Cahil Şiiri - İsmail Sağır

.........KÖR CAHİL.......
Herkes birbirine söylenir durur
Kara cahil, yobaz, kör cahil diye...
Benlik hoşgörüye damgayı vurur
Kara cahil, yobaz, kör cahil diye...

Oysa alim bile her şeyi bilmez
Kendisini bilen sairi silmez,
Bilgin bıçak gibi insanı dilmez
Kara cahil, yobaz, kör cahil diye...

Körelir özenle açılsa da uç
Belki de deveden yararlı kumuç,
Karşıt fikirlere atamazsın suç,
Kara cahil, yobaz, kör cahil diye...

İnsanı değerli kılan şey ardır,
Dürüst olmayanda bilgi zarardır,
İnsan horlayanın dünyası dardır,
Kara cahil, yobaz, kör cahil diye...

Ölüden dersini almalı sağlar,
Herkesin inancı kendini bağlar,
Ancak İblis dili yüreği dağlar
Kara cahil, yobaz, kör cahil diye...

Sağırozan der ki, dön bak özüne!
Sahip ol diline hele sözüne,
Deme arkasından yahut yüzüne
Kara cahil, yobaz, kör cahil diye...
...........................Şair: İsmail SAĞIR