yol dediğin anıların yansıdığı bir aynadır dostum,
köprüler ki özlemle taş taş örülmüş.
öfken bir kibrit, yakar geçmişi,
sakın dokunma, o eski sıratlara.
her dokunuşta kalbimiz kırılır, kanar yaralarımız.
kalırız rüzgârda savrulan yapraklar gibi.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
