Köpek Şiiri - Güven Küçük

Dün seni görmüşler sevgili
Birlikte oturduğumuz bir kafede
Gözlerin yabancı bir gözlere bakıyormuş
Ve ona da öyle kısık kısık gülüyormuş
Dün seni görmüşler sevgili
Ellerimi ilk kez tuttuğun o kafede
Ellerinde bir başkasının elleri varmış
O elleri de öyle sıcak tutuyor muydu ellerin
Bana baktığın gibi bakıyor muydu gözlerin
Aynı aşk cümleleri mi dökülüyordu dilinden
Mesela ona da kaderimsin diyor muydun
Öyle kolay söyleyebiliyor muydun sevgili
Ona da ömrüm ömrün kadar olsun diyor muydun.
Dün seni görmüşler bizim oturduğumuz masada
Ben kan dökerken gözlerimden
Sen sahte gülücükler saçıyormuşsun
Ve aşk cümleleri akıyormuş sözlerinden
Hiç kalbin titremedi mi sevgili o elleri tutarken
Ve hiç aklına gelmedim mi
Ben sensiz kan kusarken
Evleniyorum artık sil numaramı diyorsun
Mutluluk mu dilememi istiyorsun
Peki gerçekten mutlu olabilecek misin
Bir cesedi çiğneye çiğneye
Yeni bir yolda yürüyebilecek misin
Zorlukları göze alamadım
Ben seni satmadım diyorsun son mesajında
Paranın köpeği olmak ne zaman satmak olmadı
Sen de hayatına devam et demişsin
Artık yaşanacak bir hayat kalmadı
Dün seni görmüşler
Bitti sana dair tüm iyi dileklerim
Bu saatten sonra köpek kadar değerin kalmadı