Konuş Ben Gibi Şiiri - Ümit Alphan

Konuş!
Konuş bensiz duvarlara ben gibi.
Anlat derdini rüzgardan korkup titreyen sokak lambalarına.
Konuş işte.
Futboldan, Haktan,hayattan.
Anlatmak iste anlatama.
Öyle.
Havaya su katta yağmur yağdır arınası dünyana.
Ekle bir kaç aynalı ışıltılı cümle.
Sana anlatılan fıkrayı unutmadın dimi?
Kendince gül kahkaha patlat ardına.
Konuş,konuş.
Açlıktan,sefaletten,yırtık pabuçtan bahset.
Gözlerini irileştiren gözlüğünü tak sonra.
Bilim der gibi yap.
Yüreğinden söyler gibi yap bir kaç laf.
Sakın gaf yapma.
Anlat inananlara sömürülüşünü.
Aptallık der gibi yap.
Beni işaret et.
Ama ben gibi yap
Konuş!
Sonu aşka bağla der gibi.
Ümit ALPHAN //Konuş Ben Gibi//