Koltuk Kavgası Şiiri - Mehmet Aykurt

Bak yine başladı koltuk kavgası,
Halimi hatırımı sorarlar şimdi.
Köylüyü, kentliyi, dağda çobanı,
Arayıp tarayıp bulurlar şimdi.

Havada uçuşur bin bir vaatler,
Yalana alışmış, yorulmaz diller.
Bir gün uzanıp ta sıkılmayan eller,
Mübarek sayılıp öpülür şimdi.

Vekiller karışır halkın içine,
Vatandaşa biraz şirin görüne.
Hatırlamaz iken bizi bir kere,
Kolumuza bile girerler şimdi.

Meydana doluşur yüzlerce insan,
Kimisi Varol der, kimisi aman.
Söylenen her şey, külliyen yalan.
Doğruyu bulmak zor olur şimdi.

Gençlere iş, emekliye zam,
Oluru vardı da, ne durdunuz lan.
Tek tek oyların hesabın yapan,
Sandığa girince toz olur şimdi.

Kimisi sığınır dinin ardına,
Kimisi şehit, vatan aşkına.
Elimizde yok ki verecek başka,
Mecburen mühürler basılır şimdi.

Der Mehmet'im sözü fazla uzatma,
Konuşup ta zülfü yâre dokunma.
İçimden neler geçiyor ama
Çekilip köşeye susmalı şimdi.