Koltuk Şiiri - Arzu Aksaya

Kadifeden, eskiden beyazmış.
Üstünde çıkmamış iki leke
Bir yılbaşında içilen ucuz bir şaraptan hatıra kalmış.

Sene kaçtı, kaç kişiydi bilmeden,
Ve pilli bir fotoğraf makinesinin pilinin bittiği bir geceden
lekeli çıkmış.

Muhtemel ki taşımam dediği yük vücutları sırtlamış kaç kez.
Amber değilmiş yastığına sinen kokular belki,
Küçük miderlerine sarılanlar rüyalarındaki aşkları yanındaymış sanmış.

Bazen iki beden yığılmış üzerine,
Sırnaşık, ayıp, uykusuz!
Sonra kocaman bir ayrılıkla terkedilmiş, boş kalmış.

İki adam gelmiş bir gün,
Tutmuş iki kolundan götürmüş
Bir eskicinin ön camına dayalı kalakalmış.

Vitrinmiş koca sokak
İnsanlar dokunulmadıklarında ne de yabancıymış?

Eski ve bükük boynu
Kimse almamış onu.
Ve pili bitmiş bir hayata el sallamış tahtakurusu yaralı elleri
Kimse anlamamış.

Geriye iki damla gözyaşı kalmış
Bir yılbaşı gecesi içilmiş ucuz bir şarap lekeli.