Koltuk Şiiri - Tayyar Yıldırım

İstesem cebime katarım onu,
Ha bu gün ha yarın tutarım onu,
Alıp haraç mezat satarım onu,
Yaklaştıkça birden, kaçıyor benden.

Demiştim yıllarca, “hedefim” diye.
Sundular birkaç kez, bana hediye…
Ulaşmak zor imiş, bilmem ki niye?
Yaklaştıkça birden, kaçıyor benden.

Sordum, tatlı imiş, şeker mi şeker…
Cinsini sevdiğim cinsine çeker.
Eline geçiren, bıyığı büker,
Yaklaştıkça birden, kaçıyor benden.

Oturmam üstüne yoksa bismillah.
Kendim için değil, yemin ve billâh!
Vatan, millet için, şahittir Allah,
Yaklaştıkça birden, kaçıyor benden.

Layığım bilirim, herkesten fazla…
“Tuzum yok” diyene, koşarım tuzla.
Kavuştur Ya Rabbim hem de son hızla!
Yaklaştıkça birden, kaçıyor benden.

Kaybettim sonunda çetin savaşı,
Bu koltuk değil mi her derdin başı?
Bırak sen milleti, başını kaşı.
Yaklaştıkça birden kaçıyor benden.