Koltuk Şiiri - Mestan Atcalıoğlu

KOLTUK

Ne denli, yakışıyorsunuz,
Biriniz, diğerinize.
Hoş bence de, koltuk!
Samimiyetimiz ezelden,
Makyajlı odun kendisi.
Seninle yeni yakışıyoruz,
Birimiz, diğerine.
Gülün gövdesine, yakıştığı kadar.
Gülü seçsen,
Mevsim öğünü, dökülüp gidecek.
Gövde desen, yaprak… Derim.
Elde var diken.
Yani, hakir.
Yonttuk hadi,
Başka eller sahip oldu.
Sen soldun,
Elde var, bendeniz.
Tesadüf işte,
Dar koltuk,
Yanımda sen.
Bir de yakıştıran.

05.04.2005