Koltuğa Bak Koltuğa

KOLTUĞA BAK KOLTUĞA
Beni al deyip bakar,
Koltuğa bak koltuğa,
Ne kokutur, ne kokar,
Koltuğa bak koltuğa.

Gayet parlak derisi,
Oturuyor birisi,
Teferruat gerisi,
Koltuğa bak koltuğa.

Canı çıkar huy çıkmaz,
Kavradımı bırakmaz,
Oturan kırk yıl kalkmaz,
Koltuğa bak koltuğa.

Uyursan uyandırmaz,
Serin tutar yandırmaz,
Terletip utandırmaz,
Koltuğa bak koltuğa.

Üretilmiş meşinden,
Uyandırmaz düşünden
Her kes koşar peşinden,
Koltuğa bak koltuğa.

Yanı, önü, arkalı,
Kaliteli, markalı,
Kenarları vatkalı,
Koltuğa bak koltuğa.

Pekte sahibi hüner,
Aksanı kalkar iner,
Doksan derece döner,
Koltuğa bak koltuğa.

Arkaya doğru yatar,
Yaz günü serin turar
Oturan hava atar,
Koltuğa bak koltuğa.

Poliüreten teker,
Ne kırılır, ne çöker,
Yüz elli kilo çeker,
Koltuğa bak koltuğa.

Siyah, kırmızı, gri,
Üretiliyor seri,
Yüzü hakiki deri,
Koltuğa bak koltuğa.

Müçtehit'i sıkmadı,
Usanmadı, bıkmadı,
Geleni bırakmadı,
Koltuğa bak koltuğa.

İsmet Murat(Müçtehit)
Halk Şairi