Bir namussuz it yüzünden,
Yollar ayrı, kollar ayrı.
Dönmüyor hiç o sözünden,
Toprak ayrı, kullar ayrı.
Karlı dağın taşı kara
Keloğlanın başı kara
Gözden akan yaşı kara,
Yaprak ayrı, dallar ayrı.
Yiğit olan meydan okur
Yörük Kızı kilim dokur
Elindeki bakraç bakır
Irmak ayrı, sallar ayrı.
Gündüz uyur gece gezer
Zayıf görse durmaz ezer
Hayatından insan bezer,
Durum ayrı, hallar ayrı.
DOĞANAY'ım dağda çiçek
Dile gelmiş börtü böcek
Davul çalar oynar köçek,
Petek ayrı, ballar ayrı.
Kayıt Tarihi : 14.12.2020 09:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Doğanay](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/14/kollar-ayri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!