Kalenin bir ucundan bakıyorum sonsuzluğa,
Sadece gökte uçan kartallar anlıyor beni.
Bir çocukken koparıldığım obam nerede ?
Kuzeyden esen rüzgarlar getirir mi ki geri ?
Gök gözlerimle gördüğüm,
Sarı saçlarımla hissettiğim,
Kılıcımı her havaya kaldırdığımda elimdeki güç,
Ulu Tengrinin adıyla,
Muhammet’e salavatla başladığım her göç.
Deşt-i Kıpçak’ta kaybettiğim
Hürriyetimi bana bir daha verir mi hiç ?
Bana derler ki “Memlukların Sultanısın” ?
Sultanlığı üstündeki kaftan, başındaki tac mı sanırsın?
Hem Zahir’im , hem Baybars’ım hem Rükneddin ?
Ben yalnız bir Memluk,
Kölesiyim sadece Hürriyetin.
Kayıt Tarihi : 3.3.2018 14:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Memlukların Sultanı, Devlet-üt Türkiye’nin İsim Babası, Asıl Kurucusu ve Ulu Hakanı, Gelmiş Geçmiş En Büyük Hükümdarlardan, Büyük Türk, Al Zahir Rükneddin Baybars Al Bundukdari’ye hürmetle ve rahmetle.
![Mustafa Cumhur Özgirgin](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/03/kolelerin-sultani-baybars.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!