Kokuşmuş Karanlık Şiiri - Mehmet Akif Su ...

Bir rüzgar aldı beni götürdü,
Götürdü beni bu kokuşmuş gecenin karanlığından
Götürdü beni bu göğün zindanından
Rüzgar soğuktu ama bir yandan da ısıtıyordu içimi,
Tıpkı sözlerin gibi
İnanmalı mıydım bu soğuğa?
O da beni kandırır mıydı, tıpkı senin gibi
Düşmeli miydim bu tongaya ha,
Tıpkı eskisi gibi.

Hani pek de karanlık olmayan bir gecede
bulutlar gözükür ya,
Kara gök deki beyazdır ya hani,
İşte sen benim en karanlık gecemde bile gözüken
o bulutlar gibiydin.

Ama sen o bulutlar gibi yavaş da olsa gidiyordun,
Bırakıyordun beni.
Bırakıyordun beni bu cehennem ateşine,
Duymaz oldun sende, görmez oldun
sormaz oldun.
Gider oldun, bıraktın beni
Tıpkı o bulutlar gibi ...