Kokular pençesi geçmişin
Kokular bir zaman makinesi
Bazen sabun, bazen bir yosun
Kokusu olur geçmişin sesi
Geçmişin ta kendisi
Polenler ya da menekşe
Hepsi derin bir deniz gibi
Çeker beni içine götürür.
Hiç hatırlamadığım derinlere.
Unuttuğum adam oyuncaklarım
Siması beliren uzak arkadaşlarım
Hepsi oluyor sayesinde kokuların
Ve kokular nefesidir bulutların
Sıcak bir anne kucağında bazen,
Bazense bir yeşil çimin üzerinde
Gökyüzünü süzerken
Hasretle andığımız günlerin
Kokuları
Bir sandık gibi açılmayı bekliyor
Kayıt Tarihi : 23.4.2021 07:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
28 Nisan 2019 Bahar ayları benim en sevdiğim aylardır. Sanki her şey bu aylarda her zamankinden daha da güzel oluyor sevimli geliyor. İşte tam bu aylardan birinde müthiş bir sabah kokusu almıştım. O günün akşamında ise bu şiiri yazmıştım. Kokular bizleri diğer hiç bir duyumuzun elde edemediği kadar etkileme gücüne sahip. Direkt olarak limbik sistemimize bağlı bir duyu. Bu nedenle gerçek-üstü bir halle bizleri anılarımıza götürebiliyor. İşte bu şiir de tam olarak bunu edinmekte.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!