Kökleri Kurusun Şiiri - Mehmet Postallı

Has bahçeyi saran kara çalının;
Köklerini kurutmalı tamâmen.
Zehir saçan diken dolu dalının;
Liflerini arıtmalı tamâmen.

Kötülük üreten köhne locanın,
Dine zarar veren, sahte hocanın,
Fesat yuvasında tüten bacanın,
Ocağını karartmalı tamâmen.

Hainlik yapanlar, fitne yayanlar,
Ülkeyi terketsin cana kıyanlar.
Burda kazanıp da, burda doyanlar;
Vatan için can atmalı tamâmen.

Bu güzel bahçeyi sevgi sarmalı
Nerde zulüm varsa, karşı durmalı
Selâmı yaymalı, hatır sormalı;
Buz dağını eritmeli tamâmen.

Adamına göre eğip, bükmeden
Mazlumu, garibi kırıp, dökmeden
Makama, şöhrete, mülke bakmadan;
Her insanı bir tutmalı tamâmen.

Çıkarsız, riyasız sevmeli insan
Mümine yakışmaz yalan ve bühtan
Küfürden, kibirden arı bir lisan;
Virüsleri taratmalı tamâmen.

Bizim gülistanda bülbül ötmeli
Menekşe, karanfil, lale bitmeli
Her konuda, mutlak, hakkı tutmalı;
Hak davayı yürütmeli tamâmen.

Mehmet Postallı / 2018