Koca Şehir Şiiri - Asya Yıldız

ağlasın koca şehir yalnızlığına,
üzülsün, kurusun renksiz gülleri.
tüm caddelerine serseriler gelsin,
her yeri kalabalık kaplasın pervasız.

onca ses katlana katlana büyürken
sen kendine kal, sen özleme kal.
sarmaşık sevgiler uzayıp dolanırken,
teraslarda gurubu izler alev gözler,
uzakta bir çift yürek seni gözler.
aldanış bu, olsa olsa aldanış!
sarılıp hayata, kalbi sökmek gibi.

lanet yağdır koca şehir yalnızlığa
dünden bu güne ne varsa çiz yüzüme,
ağart saçlarımı kar yağan tepeler,
sığındığım yüreklerde huzurum var.
ömür nasıl bir yol alındıkça uzayan
olmalı, yaşamın bir anlamı olmalı!