Gözleri fıldır fıldır,
Karnı davul gibi.
Bakma boyunun kısalığına,
Kendisi varil gibi.
Sofu dede kıymetli,
Ama;
Koca Mehmet dayı sorun gibi.
Köyden giden öğrenci,
Ona göre,
Dinden çıkabilir.
Bütün talebeler,
Sorulara düzgün cevap verirse,
Sınavı geçebilir.
Dünya düz mü ?
Yoksa yuvarlak mı ?
Ona göre tabi ki düzdür.
Uzun uzun binalar,
Yoksa nasıl ayakta durur.
Dünya dönüyor dersen şayet,
Dinden çıkarsın dikkat et.
O zaman,
Neden Ankara buraya gelip,
Biz oraya gitmiyoruz ?
İzah et !
Denirse susacaksın,
Yoksa bozulur.
Hele meleklerin yağdırdığı yağmura,
Bulutlardan geliyor dersen,
Dinden çıkmaya adaysın,
Akılsız sersem,
Diye,
Dikkat buyurulur…!
Bize,
Dinden bir daire çizdiler,
İçine gençliğimiz koyup,
Değirmen taşından hızlı,
Fırıldak gibi çevirdiler.
Sorular daire içinde,
Cevaplar aynı biçimde,
Ömrümüzü bitirdiler.
Hurafeye isyan edene,
Komünist bunlar dediler…!
H. Arpacı, 1973, Ortalıca, Tosya
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 26.3.2024 08:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!