Kızları Tavlıyordun Şiiri - Hasan Arpaci

Benim yazdığım şiirleri okuyup,
Kızları tavlıyordun.
Yazmışsam bir garibin hayatını,
Birde oturup;
Fazladan ağlıyordun.

Şimdi,
Yüreğin zirvelerde,
Bulutların tepesinde,
Ay'a hava atıp,
Fırtınaya poz veriyorsun.
Aklın havada zıplarken,
Umutlarını; tavada kaynatıyorsun.

Heyy dostum...
Yükseklerde ufuk olmaz,
Güneşte gözlerini alır.
Unutma..
Oralarda oksijen az,
Basınç düşük,
Tansiyon yüksek,
Sevgi yoktur...

Bilirsin...
Yırtıcı kuşlar yükseklerden uçar,
Avını alır ve kaçar.
Sense bakarsın enginlere,
Düzlüklerde herkesi Küçücük görürsün,
Aşağıdan bakanlarda,
Seni göremez ki...
Sende onlara ufacık görünürsün.
Düşersen oralardan bir gün,
Yaşarsın hüzün üstüne hüzün,
Aşağılarda her gün,
Düğün var düğün...

Biz burada çok mutluyuz,
Çünkü,
Sen başka âlemde çağlıyorken,
Biz gariplerle,
Huzurda el bağlıyor,
Mazlumlarla ağlıyorduk.

Bak alçaklarda hava ılık,
Sular pırıl pırıl süzülmekte,
Gelecek aydınlık,
Ufuk daha iyi gözükmekte,
Yağmurda...
Karda...
Kayada...
Toprakta...
Sularda...
Buraya gelmekte.
Sevgi buraya akmakta,
İnsanlık burada yatmakta…

En doğrusu; aslına varmakta,
Sende huzuru bulacaksın sonunda.
Burada;
Kara toprakta.....

H.Arpacı,19.07.2015,Tosya,Ortalıca