Yuları gevşetilmişti yalnızlığın
Her gün bir lahza artıyor içimde
Kızılcık ağacı meyvesi,
Dilimde tatlı bir his;
Gözlerim görmüyor o güzelliği
Ötüşmesi kuşların, hayal meyal hatırlarım
Sokağımdaki yüzler yabancı, mutsuz
Duvarlar şiirlere boyanmış
Köşedeki ev yine çıkmazda
Kayıt Tarihi : 3.3.2019 19:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zekeriya Ünal 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/03/kizilcik-agaci-ve-sen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!