KIZILCA KIYAMET KOPTU KOPACAK
Endamı yerinde, bedenen hür ya,
Felekten torpilli, arkası gür ya,
Aman deyim beyim, kel Memet var ya,
Çok ince hesaplar yaptı yapacak,
Kızılca kıyamet koptu kopacak.
Oran orantıya gözünü dikip,
Bir şey yokmuş gibi lahavle çekip,
Havada süzülüp, karada sekip,
Tutup büyük payı kaptı kapacak,
Kızılca kıyamet koptu kopacak.
Yüksek mercilerde dayım var derken,
Dönüp meydan meydan adam güderken,
Başın ettiğini, ayak öderken,
Gittiği rotadan saptı sapacak,
Kızılca kıyamet koptu kopacak.
Müracaat edip hıfsızsıhhaya,
Masumca sığınıp müsamahaya,
Forma giyip çıkaraktan sahaya,
Top'u havalarda kaptı kapacak.
Kızılca kıyamet koptu kopacak.
Kar yağmazsa güvendiği dağlara,
Girilmesin deyu koca bağlara,
Takılarak ördürdüğü ağlara,
Masum canlar hapı yuttu yutacak
Kızılca kıyamet koptu kopacak.
Müçtehit'im sözüm atma yabana,
Kaçar iken kuvvet diyip tabana,
Birileri kalkıp mazlum çobana,
Cebri ceremeyi sattı sattı satacak,
Kızılca kıyamet koptu kopacak.
İsmet Murat (Müçtehit)
Halk şairi
Kayıt Tarihi : 8.1.2022 16:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!