Affetmeyi öğrendiğim o günde
İhanet omuzlarıma yüklensin
Gururun üşüten son bestesi
Avuçlarımın içinde titresin
Sen yağmayan bu dağlara ah yağsın
Ben anlatmayan sözlerin tükensin
Ayrılığa esir düşsün cennetin
Bu bedenden çıksın gitsin cehennem
Pusatı dağın sisinden
Eşkiya sevdanı kalbimden
Bülbülleri kafesinden
Hadi al da gel...
Bırak ta kalsın, dallarımda son gülüm
Acırsa acısın kızılca kıyamet, varsın kopsun
Utanırsa utansın, bu aşktan cehennemim, sensiz neyleyim?
Yanarsa yansın, üzülmem hiç, cayır cayır cennetim
Ben dikerim kendi ellerimle
Bu onuru sökük esaretimi
Bir sus dinle yüreğin soğusun
Ben giyerim terli ecel gömleğimi
Bırak ta kalsın, dallarımda son gülüm
Acırsa acısın kızılca kıyamet, varsın kopsun
Utanırsa utansın, bu aşktan cehennemim, sensiz neyleyim?
Yanarsa yansın, üzülmem hiç, cayır cayır cennetim
mesutkuntan
Mesut Kuntan 2Kayıt Tarihi : 8.2.2025 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir insanın yanında sevdikleri varsa, heryer cennetidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!