Kızıl Azize Şiiri - Kağan İşçen

elveda sevgilim
hüzünlü kantom
iç geçirten senfonim
hangi kantat oyuncağımızdı unuttum

yağmurlarını unutkanlığıma
ağlayışlarını dokunaklı tenselliğime
teslim ettim

'bir devrimci derdin ancak teslimdir aşkına'

ayrıyız artık
kızıl azizem
kalabalıklar aşırılaşmış koro:onsuzsun

arzuların bilinmezlik bilmecesi
ayrıyız artık
elveda sevgilim
bir devrimci alırken barbar akınları ardına
rüzgarın önünde tesellisi ekmeğin ve vatanın saadeti
hüzünse klasik
şiirlerde
ah ne yazık şiirlerde kaldı özgürlük şarkımız
sen kışa özentili trajik
nehirlere küskün gondollarımız
çamurlaşmışız rakılı
buğulu liseli aykırılığı
romantik
şarkılara tapınçlı
yolumuz yolculuğumuz da yok
ayrıyız artık

eski film kareleri gibiyiz
soluk/suz
alışmaya çalışacağız
bir radyo nostaljisi
çılgın birer yara olacağız
ayrıyız artık
elveda sevgilim
şımarmak yok
çilli yüzünü kapalı havalara sakla
karlı havalarda ısınayım varlığınla
üşüyen ayaklarımı
saatlerim karlı ve bol okullu
elveda sevgilim
ayrıyız artık

kollarımda sokak serçelerinin düşleri
ihtilal rengi kış sabahları asla değil kimsesiz
bizsiz

'yarım kalmaz hiçbir bildiri
son noktayı koyar halkın sabrı'

tarih bizsiz de dönüyor kızıl azize
ve her kentte solmaya mahkum güller barınıyor hala
dağ başlarını yüreğimize taşıdık
aştık ölümleri geldik yıldızlarını toplamaya emeğin
soğuk kar mevsimsizlik çağı yıldıramaz artık
ayrıyız artık
elveda sevgilim
düşlerimizi serpiyorum halka
emekçisiyim şimdi bir de ayrılığınında
yersiz yurtsuz proleter

'türküler al yanına çık kurtuluşa
patikalar ulaştırır seni aşka'

çoban yıldızlarından kurduk soframızı
kıyamadık hiçbir kente
sen olursun düşüncesiyle
fikrinde bir işçinin
ayrıysak da biriz ya sevgilim
kalbimizdedir erik dallarının açmışlığı
özlemi eşitliğin