24.10.1966 ERZURUM TEKMAN
KIZIM EVE GEL DEMEDİ
Sekizinde çıktım yola,
Sanayide verdim mola,
Akibeti hayır ola,
Kızım eve gel demedi.
Dokuzda izmir'e daldım,
Daldımda havamı aldım,
Bir gece camide kaldım,
Kızım eve gel demedi.
Vaziyet ölümden ağır,
Alevlendi yandı bağır,
Kulaklarım oldu sağır
Kızım eve gel demedi.
Ne ben soram, ne sen söyle
Takdiri ilahi böyle,
Kötülük ettim haliyle,
Kızım eve gel demedi.
Hakim dedi kızlar dahi,
İstemiyor seni ahi,
Hemi vallahi billahi,
Kızım eve gel demedi.
Büyüttüm besledim ahir,
Hayat oldu bana zehir,
Olmak istedim müntehir.
Kızım eve gel demedi.
Kadere boynunu büktüm,
İsmet Murat idim çöktüm,
Gözümden yaşları döktüm.
Kızım eve gel demedi.
Kayıt Tarihi : 12.2.2021 18:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!