Kıyısız Düş Şiiri - Adnan Durmaz

KIYISIZ DÜŞ

gece savaş artığıysa halikarnassos'ta
zaman talan acılarını da itekler
bozkırlardan koparılıp
sürülmüşsem sulara
yankılanır içimde ömrümü avlayan sesler
boynuma lale diye sevda bağlanmışsa
ayrılık bırakmıştır daldığım sulara
karyralı ölümsüz prensesler

uzat da elin yetsin
kıyım ol
beni böyle bırakma kirlenmiş uykulara
ayrılık ne ummandır
zaman ki som hicrandır
uzat yüreğin yetsin
her kıyı kendi sürgününü bekler

ayrılık forsasıyım-bütün kıyılardan
andan
zamandan
uzamdan
neyleyim fermanım doğmadan yazılmışsa
uzat da elimi tut
boynuma yafta diye hasretler asılmışsa
aşksız
hayat
kırbaç altında
baç
batı yeli adasında hüzne çarmıhlanmışsa umut
anladım tüm denizleri ömrümün
karasularıdır karasevdamın
yazlar sıcak ve kurak
kışlar soğuk ve uzak.

gülüşümsüz gül üşür ateşinde
öpüşümsüz
denizleri çekilmiş kıyılara döner dudakların
martılardır sesin
küzün kekresidir
dalgaların saçlarını tarazlayan yeldir
gözlerin
o uzak yıldız bahçesidir
acı solur nefesin

ufuklar omuzladım
acılara yekindim
ay suya vurdu başını
kana kesildi
limanlar geçtim ateşten
terli kısraklara bindim
kaç tanrıça gördüm
kaç deniz kızı
sana kesildi

gözler hüzünlü ve sağanak
dudaklar dörtnal ve kurak

rüzgarım ol
es de gel
ya koynuma can ol da gir
Ya boynuma satır gayri
kıyım ol
sana varayım
kürek cezam bitir gayri

kalbim sende sürgün benim
seni bana getir gayri

AĞUSTOS-2004 BODRUM
adnan durmaz