Kitapların Hazinesi Şiiri - İhsan Yüksel

Karanlık bir odada, beyaz bir kitaplık önünde oturuyorum. Gözlerim renkli ciltlerle dolu kitapların arasında dolaşıyor. Sayfalarıyla konuşuyor, dertlerimin sırlarını çözmeye çalışıyorum. Belki de hislerime derman, yaralarıma merhem olacak bir kitap arıyorum. 

Okumaya ömrümün yetmeyeceğini biliyorum. Bu gizemli düşünce beni hayal kurduğum uzaklara götürüyor. Belki de kitapların sayfalarına, kaybolan yıllarımı soruyorum... 

Bu düşünceli yolculuk, kitapların büyülü dünyasında bir soluk gibi geçiyor. Her sayfa, bir zaman makinesi gibi, geçmişin izlerini taşıyor. Her cümle, bir hazine sandığına açılan anahtar gibidir. Sayfalar arasında kaybolurken, kelimelerin sihirli ifadelerine tanık oluyorum. 

Bir kitap, sadece kağıt ve mürekkepten ibaret değildir. O, binlerce hikayenin, milyonlarca duygunun saklandığı bir hazinedir. Sayfaları araladıkça, kahramanlarla yolculuğa çıkıyorsun. Onların sevinçleri, acıları, hayat hikayeleri ile anılarını yaşıyorsun. 

Belki de bu beyaz kitaplık, benim ruhumun bir yansımasıdır. Her kitap, bir parça beni anlatır. Aralarında kaybolurken, kendi hikayemi de yazıyorum. Sayfaların arasında dolaşırken, geçmişimin izleriyle yüzleşiyorum. Ve belki de, kaybolan yılların sırrını bu kitapların arasında arıyorum. 

Biliyorum ki, kitaplar sonsuz bir denizdir. Her biri, yeni bir kıyıya açılan gemidir. Okumaya ömrüm yetmese de, her sayfa beni başka bir dünyaya taşıyor. Ve belki de, bu gizemli düşünceyle, sonsuzluğun kapısını aralıyorum.  
Beyaz kitaplık önünde otururken, sayfaların arasında kaybolmaya devam ediyorum…

Çünkü kitaplar, hayatın en güzel hazinesidir.

İhsan YÜKSEL
10.02.2024