Uzaktayım Şiiri - İhsan Yüksel

Uzaktayım, Şehrin gürültüsünden, stresinden uzağım,
Bıraktım kendimi doğanın kollarına.
Kuş sesleri, rüzgarın hafif esintisiyle,
Huzuru buluyorum köyümde adım adım.

Her adımda keşfediyorum doğanın mucizelerini,
Sakinlik ve dinginlik ruhumu yeniliyor,
Gerçek mutluluğun ne olduğunu,
Yaradanın mucizeleri arasında arıyorum.

Köydeyim, Yağmurlu bir günde, sonbaharı bekliyorum.
Yapraklar, meyveler, çiçekler boynunu bükmüş,
Yeniden ayağa kalkacağı günleri bekliyorum.

Ömür yetmeyecek belki, yaşlanıyorum,
Sonsuzluğa doğru yavaşça ilerliyorum.
Bizi soracak bir dostumuz var mı, bilmem,
Vardır elbet, her gün umutla, heyecanla, sabırla,
Geride kalan o güzel günleri bekliyorum.

Geceler uzun, Yıldızlar uzak, rüzgarın sesiyle dolunayda, Sonbaharı bekliyorum.
Tekrar yaz gelir mi, bilmem, Bir umut ışığı arıyorum karanlıkta, Gözlerim ufukta, doğacak güneşli sabahı bekliyorum.

10.09.2024
İhsan Yüksel