Sevincim coşar, sessiz
kıyısında beynimin.
Eğilmiş bahar dalı olsan da
yemişlerle dolu, kimsenin
toplamaya tenezzül etmediği.
Herkes o kadar tam ve doygun ki,
kendi coşkusuyla sarhoş ve
yerli yersiz dilegeldiği.
Burdan çekil öyle uzağa,
orda görünen yalnız suskunluğun.
İhtiyaç duyulan aralarında sevgi,
çok söylenen, ama, öyle sakınımlı
ve kıt ki.
12/03/2005
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 12.3.2005 01:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!