Kısrak Şiiri - Hasan Arpaci

Sana olan sevgim taylardan büyük
Kimseye deme ha kıskanan çıkar
Sığırlar anlamaz duygular çürük,
Kimseye deme ha bir duyan çıkar

Sen bana aşina ben sana vurgun
Her mevsim gelince oluruz sürgün
İnan bana dostum ben senden üzgün
Kimseye deme ha anlayan çıkar

Ben sana en güzel otlar biçerim
Ekinin içinden yonca seçerim
İçtiğin sulardan bende içerim
Kimseye deme ha horlayan çıkar

Bahar mevsiminde çifte atarsın
Koşarsın dağlarda nağme tutarsın
Kışın soğuklarda damda yatarsın
Kimseye deme ha sızlanan çıkar

Sırtına binerek dörtnala gittik
Birlikte yarenlik çobanlık ettik
Aç susuz kalarak biz neler çektik
Kimseye deme ha ağlayan çıkar

Sen artık haneden gider gibisin
Bana belki sitem eder gibisin
Savaşa yollanan nefer gibisin
Kimseye deme ha caydıran çıkar

Artık traktörler motorlar çıktı
Vicdanlar uyandı anlayan bıktı
Zaten bu saltanat yıkılacaktı
Kimseye deme ha zorlayan çıkar

Senin adın Alkız benimki Hasan
Kader çizgisinde olmasın tasan
Sen kısrak olmuşsun bense bir insan
Her şeyin altından yaradan çıkar

H. Arpacı, 1977, Ortalıca, Tosya