…Kışlak … Şiiri - Naime Erlaçin

ileri gidiyor mevsim saatleri
aç gözlü rüzgarlar yutuyor sevdiklerimizi
orda bir yerde bekliyor sonsuzluk

kapı duvar
içim kale

kum tanelerinden kalp yapıyorum
çırılçıplak soymadım henüz eylülü
borç senetleri ödenmedi şiddetli yele
bekliyorum

sararan yaprakları kuş sanırdım evvelden
toplanıp giderdi mahzun çingeneler
meçhul bir adrese doğru yol yılgını
bilmezdim sonyaz çiçeklerinin
vakitsiz solduğunu
yuvasızlığa bayrak açtıklarını güz günlerinde

erken çöküyor acının gölgesi
kumdan ördüğüm palamarları
sebepli sebepsiz çözüyorum

dışarısı gece nöbeti
zalim
yaşanmamış saatler ve ben
ve içim sevgiyi vururken
derin bir yalnızlığa yürüyorum
:
ölüm beslemesi çelimsiz kalbim
eylülden yana kışlak…

(27 Eylül 2005) – Eylül Dosyasından