Kıskanır Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

KISKANIR
Ağanın keyfi Yer’inde,
Zaman geçirir Serin’de,
Göz diker her seferinde,
Eserken tipi, kıskanır.

Bir gün olsun gözün aymaz
Kendi varlığını saymaz,
Doğalgazı yakar doymaz,
El ‘deki tüpü kıskanır,

Para doludur kesesi,
Altındandır su kâsesi,
Saf Bakır’dan tenceresi,
Bir toprak küpü kıskanır.

Giyim kuşamı o biçim,
Yanar durur için için,
Bilemedim, neden niçin,
Garipten kepi kıskanır.

İyice süzer elekten,
Vaz geçemez yün yelekten,
Entarisi saf İpekten,
Bir Pamuk ipi kıskanır.

Eğleniyor kaval ile,
Avutuyor maval ile,
Parası var çuval ile,
Delikli Cep’i kıskanır.

Yalıtımlıdır mereği,
Mermerden sütun direği,
Görgüsüz davar eşeği,
Yoldaki çöpü kıskanır.

Balını hazırlar Arı,
Dolma yaptırır mumbarı,
Erzak doludur ambarı,
Samanı sapı kıskanır.

Daim serindir hanesi,
Yazın döner pervanesi,
Müçtehit'im giyer fesi,
Plastik Top’u kıskanır.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi