...Kıskançlık! Şiiri - Kadri Atmaca

Nefisim beni kör düğümünün, girdabından kazır
Hoyrattır da, tok sesi
Kezzap gibi de, yakıp da yıkışta kavurur
Her an ensemizdedir, kahreder nefesi
Kapris yüklüdür ruhlarımız, çaresizlik içinde
Çekilemeyen bir sensin, bir de açlık
Tüm benliğimizi sarar, hasutluklar de
Bilinçsizce, bir güvensizliğin kapısıdır
Kıskançlık

Derler, bu aşkın kuralıdır diye
Gönlüm çaresiz kalınca, ne yaptı?
Aciz kulsam, sence bu zulüm niye
Kıskanınca, sevgimiz neyi kaptı?

Dudaklar kıvrılır, yüzler buruşur
İçimizde ki isyan, silahlıdır
Kalbin bükülür, acılar tutuşur
Kıskanmak, ateş içinde pahlıdır

Eğer, bir bağlılığı varsa aşkın
Yön, nere gitse o ayrılmaz senden
Kalbe girmişse aşk, başından aşkın
Kokun sinmişse, çıkmaz ki bedenden

Sevgi; vefa, güven, emek, dostluktur
İç boşlukta, doyum bulup istemek
Şıp görüş hissi, ancak ki postluktur
Aşk; bir ömrü, bütünüyle beslemek

Şu bahtımın teline, zül için de çöken o tatlı duygu seli
Eğer ki senlik, benlikten kopmayı isterse
Zaten hiç bir kadına, dur veya gel denmez ki
O yolundan, hiç mi hiç şaşmaz
Kıskançlığın;
Elinde ki, o kanlı hançer
Çokça da, keskindir
Enine de, boyuna da o tümden hayatını biçer....

(30.10.2011) AZAP...