Madmazel Marguerite Coutanseau’ya.
Paris uyuyor, kar huzur içinde yağıyor,
Kış geceyarısı gülünç şekilde giyinmiş.
Şaşkın şehir günün ağarmasıyla uyanıyor,
İnce çanlar, yuvarlak kubbeler, eski saraylar, hep beyazlaşmış.
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta