Yıllar acımadan sövüp saymış
Ömrü sel olup toprağa akmış
Gökyüzüne bir umut bırakmış
Kendini boş gibi orda sanıyor
Gözlüyor taa uzaklarda uzak bir yeri
Daldıkca kısılıyor, kapaniyor gözleri
Aklında geçmişin yorgun izleri
Hayatının yarısını yolda saniyor
Şarkı mırıldayacak titriyor sesi
Boğuluyor kelimelerede nefesi
Karardı güneşi, üşüdü ensesi
Baharda kendini kışda saniyor
Ondan geriye kalan bir satır yazı
Birde duvarda asılı derli sazı
Çalar söylerdi çıktığı kadar avazı
Mızrak elinde türkü dilde saniyor
02.06.2016
Kayıt Tarihi : 5.4.2017 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!