Kırmızı kanatlı kuşların müjdesi

Henüz sabah...
Ruhun gece gezisinden tam uyanamamışken
kalkanların çarpışma seslerini
ve Savaş çığlıkları içimde çınlar,
kılıçların soğuk ışıklarından
Daha görümün sayısız gözleri sızlar
bu sefer kaçıncı ölümümdeyim,
hangi kazanç yada kayıp,
neredeki toprak almıştı o sefer cansız bedenimi
boğazımda hala ılık kanın tadını bastırmak için
Bu sabah yine acı kahvemi yudumluyorum.
Klavye tıkırtısı. Gündüze dönüş…
Çaresizce koşuyorum sözler peşinde
Yakaladığın anda sözler de ölür.
Ve yine rüyaya kaçış… bu sefer
Kavramlarla anlamların savaşındayım
Ve ilk kuşla gelen müjdeye diz çöküş...
O mağarada saklanmış ağır sözleriyle taştan bir Kitap
Ve Kırmızı Kanatlı Kuşlar sabırsız,
Zamanın Bekçisi, muhteşem Melek
Bekliyorlar bizi orda sessiz, başları ağır.
Vakit gelmış!
Son seferimiz için cebine bir ekmek al!
Ben de süt alayım kurtları emzirmek için.
Roma’dan, Akropol’den, şelanenın gürültüsü duyulan her yerden
ve Ceyhun sahillerinden gelen ustalarımızın bilgeliği yeter bize,
hadi artık yola çıkalım! Bekliyorlar.
Heybemde daha adını koyamadığım için
sana söylemediğim şey çok, saklı.
Ekmek kırıntıları ararken elime geçerlerse,
Onları çölün ortasında söylerim sana,
Beyaz devemizin üstünde.
Nodira İbrahim Güçsav
Mayıs 2011 Taşkent