İnsan bir haber verir ansızın gidilir mi
Hayalimi düşümü yıkmaya mecbur muydun?
Sevgiliye sevgilim kadirlik edilir mi
Bahtı mı karartıp ta çıkmaya mecbur muydun?
Yarınlarım karanlık umutlarım söndürdün
Yerden yer vurarak her tarafa döndürdün
El alemi bir tanem bize niye güldürdün
Ulu orta ezerek dökmeye mecbur muydun?
Kırdın kolum kanadım bıraktın orta yerde
Gözlerim görmez oldu aşkından indi perde
Ne düşler kurmuş idik öylece kaldı serde
Benim böyle boynumu bükmeye mecbur muydun?
Katran karası gecem gündüze kabus dolu
Sensiz çok ağır geldi bana hayat okulu
Acısı eksilmedi gögsümün görsen solu
kor koyup içerime yakmaya mecbur muydun?
Bu hayata küsmüşüm aynaya bakmıyorum
Sensiz olan ne varsa kafam takmıyorum
Eller kınlar yaksın ben artık yakmıyorum
Gözyaşımı her gece dökmeye mecbur muydun?
Baharı yaşamadım zehmeri olur yazım
Sen baharda bir gülsün ben gecede ayazım
Tek sana sözüm vay yar sanadır kahrım nazım
Yüreğimi koparıp sökmeye mecbur muydun?
28.KASIM.2012
Kayıt Tarihi : 28.11.2012 02:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Kızlarkayası](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/28/kirmaya-mecbur-muydun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!