Kırlarda yabancı çıplak ayaklarım

Kırlarda yabancı çıplak ayaklarım
Işıklı kent suskun uzağı taşırken
Bilinmez kavşağın yıkıntılarına sürülmüş
korsan avına terk edilmiş gözlerle yürek
Aynı soluk verişinde tükeniyor gün batımı
Ellerinde yorgun yüreğim
Saçlarında dolambaç kollarım
Kırlarda yabancı çıplak ayaklarım
Bağlar beni sana mevsimsiz yaz akşamları
yaşıyor düşlerde baharin rengi
terk edilmis kuslarin kanatlarinda
unutuldum kurak yüreklerin catlak yaralarinda
Yalan bir ırmağın kayışında geliyor
Ellerin bana zamanı götürürcesine
tenimi terk ettin rüzgara
iz bırakan asırların yorgunluğunda
diken oldu içinde yanan masumluk
aşk çırılçıplak kar üstünde bedensiz
kardan adam gözlerim şekilsiz ve kolsuz bir yanı
düşüyor kavak sesleri ardina
yabancı çıplak ayaklarım

A. Özenç Yaşar: Berlin, 19.10. 03