Kırılgan Şiir Şiiri - Melih Coşkun

Yazmaktan her seferinde vazgeçtiğim mektuplar gibisin
Düşlerime saplanan kırık bir kalem
Ondandır bütün hayallerimin kırıklığı

Kanatları kırılır bütün sahipsiz kuşlarımın
Tek damla kan akmaz yine de
Kurur göz pınarlarım
Ağlayamam

Uzadıkça uzar önümde sıradağlar
Sırtımda hayatın ağır yükü
Yorgun adımlarım gittikçe küçülmeye başlar
Bir parça ekmek
Birkaç damla su gibi hayal ederim gözlerini
Kızgın güneşin altında yemyeşil bir ağacın gölgesi gibi

Bilirim hiçbir yol beni sana ulaştırmaz
Sadece kırılgan şiirler yazdırır dağ başlarına...