Kırıldı Zincirlerin Artık Hürsün Sevgili

KIRILDI ZİNCİRLERİN
ARTIK HÜRSÜN SEVGİLİ

Kutlu Nebi vermişti bir müjde müminlere,
İstanbul’un sevgisi dolmuştu gönüllere.

Genç Mehmed’in muradı hoşnud kılmak Nebî’yi,
Fetih için karadan yüzdürdü tüm gemiyi.

Köhne Bizans diz çöktü çağ kapandı açıldı,
Fatih müjdeye erdi çil çil altın saçıldı.

Ayasofya olmuştu bu kutlu fethe sembol,
Tekbirler hep çınladı, Allah anıldı bol bol.

Bir kara bulut geldi kubbe örtüldü birden,
Yüz yılların ardından ses gitti minareden.

Kırın zincirlerimi bugün hür olayım ben,
Tam seksen altı yıldır bekletilmişim, neden!

Fatih’ten bir emânet, Fetih’ten bir sembolüm,
Böyle zincirli durmak bil ki bana bin ölüm.

Anlı şanlı tarihten geriye çok az şey kaldı,
Nâdan, soysuz, dinsizler tüm güzellikleri çaldı.

Câmi, han, hamam, çeşme çalındı bizden bir bir,
Ümit odur ki artık birgün bunlar da gelir.

Ayasofyam sembolsün, yeni muştular sende,
Teslim olmaz benliğim bu ruh varken bedende.

Sana aşık yürekler pır pır etti yıllarca,
Öyle bekleyip durdu bir muştu asırlarca.

İşte geldin. Hoş geldin gönüller sarayına,
Bak ulaştık seninle özgürlük bayramına.

Bir Lider var karşımda kalbi, ruhu canı sen,
Bilirim ki kahrolur sen ona gel demezsen.

Artık çağırsan onu gür bir ezan sesiyle,
O da sana ses verir bir çocuk neşvesiyle.

Ben de âşıkım sana Abdulhamittir adım,
Senden sonra Aksa’ya erişmektir muradım.

Abdulhamit Birışık
10.07.2020, 23:59