Kırsam da misketleri,
artık ağlamıyorum.
Çünkü öğretti bana oynamasını,
heybelerinde
bir dilim kuru ekmekle beraber,
umut taşıyan
kırık misketle oynayan çocuklar.
Kayıt Tarihi : 24.5.2007 00:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!