Yemin edenlerin yalancılığı kazınırdı beynime
Bilirdim
Başlangıcı yeminin
Yalandan yaya geleniydi atlıların
Yemin mi etsem
Yemin etmesem mi
İster inanın
İster inanmayın
Üç gözlüğüm vardı
Akşam
Sileyim dedim
Kırdım birini
Biri hep hazırdı
Yedeğiydi dertlerimin
Vidasına kıran giresice
Sanki zamanı mıydı düşmenin
Tutturamadım camın tekini
Üçüncüsü beş yıllık
Benden beter
Delik deşik
Taktım gözlerime
Bu ufukta bir şey yok dedim akşam akşam
Bulanıklığa yeni bir ad koydum
Karanlık
Yazmasan da olur dedim
Dost olan anlardı beni
18 Ocak 2008 Denizli
Mehmet Necip ÖzmenKayıt Tarihi : 19.1.2008 12:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kabahat vallahi bende değil.Gözlükçülerde.İşte şiirdeki gibi dünya karanlık oluyor kimi.Yazamıyorsunuz ve istiyorsunuz ki okuyucu anlasın sizi.
![Mehmet Necip Özmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/19/kirik-gozlukler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!