Kırık Dökük Şiiri - Halil Kumcu

Gündelik telaşlar arasında,
Zaman yitip gider üstümden.
Her Allah’ın günü bir düğüm boğazımda,
Günler aylara bağlanır sen habersizken.

Alıp götürür seni bilmediğin yerlere,
Birkaç cümle zihninde can bulur.
Bir hikâyenin o ağlanmış peçetede,
Biliyor musun, bir kısmı hâlâ okunur?

Senden sonra ete bürünmüş bedenimin,
Elin tutmayan gözlerinde kalır ahım.
Hesaba çekilirken ağır yüküm,
Üstüne çoktan çökmüş olur ihtiyarlığım.

Bölünmüş fotoğraflar gibi hatıralar,
Sahi, tek bir günde mi vazgeçmiştin sen?
Yüreğimde demlenen mesafeler utanır,
Yine kalbim tekliyor o son sözlerden.

Hiç kimse anlamaz halimden,
Ayağımın sızısı ilk günkü gibi vurur.
Kırılmış dökülmüş simalarımızda,
Kaldırımlardaki taşlar gibi durur.