Kırık bir cam Şiiri - Tolga Kurum

Bir adam... Kırık bir cam...
Ve bileğinden damlayan kan...
Bir kadın, hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.
İkisi de birbirlerine bakamıyordu.

İlişkimiz heyecanını yitirdiğinden,
Beni eskisi kadar sevmediğinden,
Geceleri eve hep geç geldiğinden,
İşini benden daha önemli gördüğünden...

Bir adam... Kırık bir can...
Ve yüreğinden damlayan kan...
Yani bu yüzden mi aldattın beni, dedi,
Kendine hak mı gördün sen ihaneti?

Kaldır gözlerini, istemem yollarımda.
Sana varan tek yol yok güzergahımda.
Ne istersen ara, başkasının kollarında.
Son nefesine gelsen bile, beni arama.