Karanligin icine sarkilmis kör kuyular sanki
Rihtimdaki kimsesizligi bekleyen yorgun sandallar
Sabaha cikar cikmaz gözüken gökyüzü tren sehirlerinin icinden
Uykudayken bilinmez hickiriklara aglar gibi yelden yagmurdan
Kimin sancisini sarilip hangi rüzgarlarda ucurtmalari kopuk ve kanatsizcasina
Sözgelisi perdesi sökülü pencerlerde yamac duran bosluklari seyre dalarak
Yalnizlik ismarlayan bir cerci carsisi gibiyse hüzün
Uzaklardan gelip gecen fisiltilarla dolan bosalan
Kirgin kavruk ögünler sofraliyordur esikler ugru ihtiyar sokak
Yavan yalniz yazik türlü taneler yutkunup nice
Yasanmis yanilmis ömür heybesinin
Seyfi Karaca………Subat / 17
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 24.2.2017 19:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!